http://www.book.store.bg/c/p-p/m-469/id-12819/petoknizhie-isaakovo-anzhel-vagenshtajn.html
Kolejny słownik w naszym dziale porusza bardzo ciekawy temat a mianowicie etymologię nazw przypraw. Autorką pracy jest mgr Joanna Synowska (Baranik). W pierwszej części praca zawiera informacje o historii przypraw i pochodzeniu ich nazw, specjalny rozdział autorka poświęciła przyprawom kuchni bułgarskiej. W dalszej części zamieszczony jest mały słownik przypraw i słowniczek synonimów.
Zapraszamy do oglądania !
Program można również zobaczyć na stronie:
http://www.tvs.pl/tv/video,tvs_turysci,5793.html
PK
Powieść opowiada o przewrotnych losach dwóch Żydów- krawca i rabina. Główny bohater, Izaak Jakub Blumendfeld, przeżył dwie wojny światowe, trafił do 3 obozów koncentracyjnych i niejednokrotnie zmieniał obywatelstwo. Jego losy ukazują tragizm egzystencji w początkach XX wieku, o których narrator opowiada z ironią, dystansem i humorem. Całość okraszona jest typowo żydowskim poczuciem humoru, który pomaga oswoić się z tragicznym położeniem.
Pierwsza część wieczoru dotyczyła nie tylko samej powieści, ale również barwnego życia Angela Wagensteina i jego twórczości. Urodzony w Bułgarii w dzieciństwie wyjechał do Francji, ale powrócił do ojczyzny jeszcze przed rozpoczęciem liceum. Był członkiem organizacji antyfaszystowskiej za co w 1944 skazano go na karę śmierci. Wybawiło go wejście armii radzieckiej. Okres pobytu w więzieniu i oczekiwanie na śmierć wspomina jako najgorszy w swoim życiu. Po wojnie skończył studia filmowe w Moskwie.
W swoim dorobku ma filmy fabularne, dokumentalne i animowane. Jego film „Starne” w reżyserii Konrada Wolfa otrzymał nagrodę specjalną jury na festiwalu w Cannes. Części wspomnianej trylogii szybko stały się bestsellerami i został przetłumaczone na język niemiecki, hebrajski, francuski, włoski, czeski, hiszpański i polski.
Po pytaniach i odpowiedziach przyszła pora na luźniejszą część wieczoru, czyli anegdoty żydowskie, które często pojawiają się w „Pięcioksiągu Izaaka”. Pan Wagenstein oraz Pan Strzałka przeczytali wybrane przez siebie fragmenty powieści, które wzbudziły salwę śmiechu wśród uczestników spotkania. Wieczór przebiegł w bardzo miłej atmosferze i myślę, że każdy kto w nim uczestniczył sięgnie do twórczości Angela Wagensteina.
Strona Miro: www.omirotvoren.info
http://www.youtube.com/watch?
http://www.youtube.com/watch?
http://www.youtube.com/watch?
http://www.youtube.com/watch?
Kurs w Piwnicznej nie mógłby się obyć bez prezentacji naszych zdolności aktorskich. W niedzielny wieczór każda z grup zaprezentowała własną interpretację pieśni ludowych swojej filologicznej ojczyzny. Na deskach sceny „Jadalnia” było dużo tańca, śpiewu i oczywiście humoru.
Po męczących wysiłkach aktorskich przyszedł czas na nie mniej atrakcyjną część wieczoru, czyli uroczystą kolację, o czym pisała już Paulina. Na stole pojawiły się potrawy bułgarskie, chorwackie i serbskie. Każdy mógł spróbować tradycyjnej kuchni Słowian południowych. Oczywiście nie zabrakło także wina i kultowej rakii.
OP
Podczas naszego pobytu w Piwnicznej, każdego dnia towarzyszyła nam muzyka i taniec. Dzięki Pani dr Bonovej nauczyliśmy się tańczyć pravo horo (право хоро) – czyli podstawowy bułgarski taniec ludowy, a także jego odmiany. Na pierwszy rzut oka taniec wydaje się bardzo łatwy, wręcz banalny – ale już w pierwszych próbach potrzeba nie lada koncentracji i wyczucia rytmu. Tańcząc tworzy się otwarty półkrąg. Wszystko to wykonuje się do charakterystycznych dźwięków ludowych. Nam najlepiej tańczyło się do utworu „Nikola, levent Nikola” (“Никола, левент Никола”), który prezentowaliśmy na naszym ostatnim niedzielnym wieczorze. Poznaliśmy wiele magicznych utworów m.in. „Nazad mome Kalino”(Назад моме Калино), „Katerino mome”(Катерино моме), „Makedonsko devojche”(Македонско девоиче), jednak najbardziej spodobała nam się piosenka współczesnej piosenkarki Niny Nikoliny pt. „Ti”. Z pomocą Pani dr Magdy Pytlak szybko przetłumaczyliśmy cały tekst i jeszcze szybciej go zapamiętaliśmy. Utwór ma bardzo intrygujący klimat i przepiękne słowa (jak się później dowiedzieliśmy, dedykowane są dla wybranki Niny Nikoliny). Zapraszamy do zapoznania się z wyżej wymienionymi piosenkami.
PS
Podczas gotowania piliśmy również pyszną kawę i herbatę oraz pałaszowaliśmy łokum - bułgarskie słodycze.
Przepis na banicę
Składniki:
-ciasto francuskie (jeżeli ma to być duża banica, to 3 paczki raczej wystarczą)
-ser feta
-twaróg
-2 jajka
-mały jogurt naturalny
-soda oczyszczona
-szpinak
-sól, przyprawy, ziółka wg uznania
Jogurt wymieszać z łyżeczką sody, aby nabrał pulchności. Jajka rozkłócić widelcem, a następnie połączyć z jogurtem. Ciasto francuskie jest przeważnie trochę za grube, więc trzeba je rozwałkować na cienkie płaty. Następnie wyłożyć cienkie płaty ciasta na blasze, muszą być pofałdowane. Skropić trochę jajkiem z jogurtem, dodać sery i szpinak. Powtarzać te czynności aż zabraknie składników.
Warto dodać, że "prawdziwa" banica jest przyrządzana ze specjalnego ciasta bez dodatku masła Myślę jednak, że i ta będzie Wam smakować. Zdjęcie oryginalnego ciasta znajdziecie w naszej galerii.
PK
Nadszedł czas na wspomnienia z Piwnicznej. Mimo że wyjazd już dawno za nami, dopiero teraz znaleźliśmy czas żeby spisać nasze wrażenia. Odetchnęliśmy z ulgą po egzaminie z praktycznej nauki języka i zabieramy się za zaległości blogowe.
Wyjazd do Piwnicznej jest już tradycją w naszym instytucie. Początkowo na praktyki jeździli bułgaryści z całej Polski, z czasem zmienił się charatker spotkań - teraz w kursie uczestniczą pierwszaki z wszystkich specjalności filologii słowiańskiej UJ.
Zapraszamy do lektury naszych wspomnień i obejrzenia zdjęć.
AM PK MK
Posty
Komentarze
